[[Τις τελευταίες μέρες στην Ελλάδα αποδείχτηκε ότι κανένας λαϊκός αγώνας δεν πάει χαμένος.
Ότι τα κηρύγματα για το ρεαλισμό του καναπέ είναι στην ουσία κηρύγματα εθελοδουλίας.
Ότι τα μεγάλα όχι και τα μεγάλα ναι των λαών γράφουν την ιστορία -και όχι τα τεφτέρια του ΔΝΤ και της Μέρκελ.
Αυτό που ξεκίνησε σαν μάχη της ΕΡΤ και εξελίχθηκε σε μάχη της δημοκρατίας όχι μόνο ταρακούνησε και ταρακουνάει την ετοιμόρροπη ελληνική κυβέρνηση, αλλά προκάλεσε τρικυμία και στα διεθνή κέντρα που ελέγχουν κυβερνήσεις και απομυζούν λαούς και χώρες.
Στην Ελλάδα έχουμε από χτες μια νέα κατάσταση.
Το λαϊκό κίνημα έφερε τα πάνω κάτω.
Ο κ. Σαμαράς έφαγε ένα χαστούκι από τους εργαζόμενους της ΕΡΤ και το μεγάλο λαϊκό κίνημα υπεράσπισης της δημοκρατίας.
Χαστούκι που ακούστηκε στα πέρατα του κόσμου.
Το κύρος του και το όποιο κύρος της κυβέρνησής του κουρελιάστηκε.
Η επίδειξη πυγμής και αυταρχισμού που επιχείρησε του γύρισε μπούμερανγκ.
Τα μεγάλα αφεντικά της Ευρώπης και των αγορών του τραβούν δημόσια το αφτί, αμφισβητούν την ικανότητά του να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.
Είχε μια ευκαιρία για μια έξοδο ηρωική και ομαλή. Να πάει σε εκλογές.
Στην αρχή ίσως ταλαντεύτηκε.
Αργότερα του το ξέκοψαν από τη τρόικα, να μη τολμήσει.
Να μου το θυμηθείτε: Το τέλος του θα είναι πιθανότατα μια επανάληψη του τέλους του Παπανδρέου.]] Μέρος από την ομιλία του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ στο φεστιβάλ Resistance 2013