ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ
Οι πολιτικοί οφείλουν να απαντήσουν γιατί γίνεται αυτό που βιώνουμε και έχουν υποχρέωση να εργαστούν με αυταπάρνηση, επιμονή, ενότητα και αφοσίωση, γι' αυτό που πρέπει να γίνειΤο πείραμα εισέρχεται στην τελική φάση. Η οικονομία καταψύχεται, η εργασία εξαφανίζεται, η παιδεία διαλύεται, οι προσβάσεις στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι πλέον για ολίγους και έχοντες και τώρα αρχίζουν οι δημεύσεις της ατομικής ιδιοκτησίας! Σε μια περίοδο με τόσο υψηλή ανεργία, με τόσο μεγάλες περικοπές μισθών και χιλιάδες από αυτούς που εργάζονται να έχουν να πληρωθούν μήνες, το καρτέλ Σαμαρά - Βενιζέλου εξαπολύει την άγρια φορολογική επίθεση στην ακίνητη περιουσία, ανεξαρτήτως του αν αυτή παράγει εισόδημα και αν ο ιδιοκτήτης της έχει τη φοροδοτική ικανότητα να ανταποκριθεί στις εξωφρενικές (πάνω από 100% των εμπορικών) αντικειμενικές αξίες.
Είναι η χαριστική βολή προς τον ελληνικό λαό και, αφού διαλύσει τη συνδεδεμένη με την οικοδομική δραστηριότητα μεταποίηση, θα εξαπλώσει την ανθρωπιστική κρίση σαν πυρηνικό μανιτάρι. Από την καταστροφή αυτή ελάχιστοι από τους μετέχοντες της εναπομείνασας πραγματικής οικονομίας εξαιρούνται. Οι πειραματιστές περιμένουν τους τελευταίους σπασμούς του πειραματόζωου, για να ξέρουν, στις άλλες ανάλογες περιπτώσεις, μέχρι που να το πάνε.
ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΗ συνέντευξή του, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δήλωσε: "Με τον λαό στον καναπέ, δεν πέφτει η κυβέρνηση". Σωστό, αλλά αυτό αναρωτιόμαστε όλοι, ακόμα και όσοι περιμένουν το μοιραίο στον καναπέ: Μπορούν οι πολιτικοί να απαντήσουν γιατί τόσοι πολλοί δεν αντιδρούν και ακόμα τι πρέπει να γίνει, τι πρέπει να κάνουν οι ίδιοι και τα κόμματά τους, όσα νοιάζονται για τις καταστροφικές συνέπειες και τον εθνικό αφανισμό, για να ξεσηκώσουν τους φοβισμένους, ταπεινωμένους και μοιρολάτρες του καναπέ; Αλλά και αυτοί που ξεσηκώνονται δεν νιώθουν την ανάγκη της συντονισμένης δράσης; Γιατί από την ατομικότητα φτάνουν το πολύ μέχρι την κλαδική αντίδραση;
ΠΟΙΟΙ κολάκευαν τόσα χρόνια τις συντεχνίες του δημόσιου τομέα και τον συνδικαλιστικό λαϊκισμό; Πώς θα λύσεις το πρόβλημα που διαπιστώνεις χωρίς να το έχεις μελετήσει σε βάθος και χωρίς να έχεις κάνει την απαραίτητη αυτοκριτική; Χωρίς γνώση της σημερινής κοινωνικής πραγματικότητας; Οι πολιτικοί οφείλουν να απαντήσουν γιατί γίνεται και έχουν υποχρέωση να εργαστούν με αυταπάρνηση, επιμονή, ενότητα και αφοσίωση γι' αυτό που πρέπει να γίνει. Να απευθυνθούν σε αυτούς που ξέρουν και όχι να παριστάνουν ότι αυτοί τα ξέρουν όλα.
ΕΔΩ και κάμποσα χρόνια το ΚΚΕ, με τους πρωτοσέλιδους τίτλους του "Ριζοσπάστη", καλεί την εργατιά, τη μικρομεσαία αγροτιά και τα πλατιά λαϊκά στρώματα να ξεσηκωθούν, να ενωθούν και να ανατρέψουν την κυβέρνηση φέρνοντας στην εξουσία, υποθέτω, το ΚΚΕ. Τζίφος! Φεύγει στα αριστερά ο πρόεδρος Αλαβάνος, αλλά κανείς δεν ακολουθεί. Η ένωση μπολσεβίκων λενινιστών και μπολσεβίκων τροτσκιστών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που πιάνει 100% στο αριστερόμετρο, παραμένει περίπου στα ίδια από τότε που εμφανίστηκε. Γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ τσακώνονται για το πρόγραμμα εξουσίας λες και την έχουν στο τσεπάκι και δεν ρωτάνε τον λαό τι ακριβώς ζητάει από αυτούς και ποιους όρους θέτει για να εγκρίνει τις τολμηρές μεταρρυθμίσεις και ανατροπές; Γιατί σε αυτή την επίγεια κόλαση με φτώχεια και υποσιτισμό (με εικόνες κατοχής) εκατομμυρίων ανθρώπων το κόμμα της μόνης κοσμικής Αριστεράς που υπάρχει (όπως αποφάσισε ο λαός στις εκλογές της 17ης Ιουνίου του 2012) δεν έχει απογειωθεί στις δημοσκοπήσεις; Γιατί το ΕΑΜ έγραψε ιστορία συσπειρώνοντας τον ελληνικό λαό σε ανάλογες (χωρίς υπερβολή) συνθήκες;
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ όλοι τις απαντήσεις που απαιτούν οι ιστορικές για τον ελληνικό λαό προκλήσεις. Μπορεί το ΚΚΕ, για παράδειγμα, να έχει την υπομονή να περιμένει ακόμα και 700 χρόνια να γίνει η λαϊκή συμμαχία, όμως το ραντεβού με την Ιστορία είναι τώρα. Τώρα γίνεται ο πόλεμος και χρειάζονται πολύ περισσότερες δυνάμεις για να ανταποκριθούμε σε πρωτόγνωρες, για τον κόσμο ολόκληρο, συνθήκες απέναντι σε ένα τερατώδες διεθνές μέτωπο.
ΟΠΩΣ το έφερε η ζωή, στην πρώτη γραμμή του εθνικού αγώνα βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας σκεφτούν όλοι, όσοι με τον έναν ή άλλο τρόπο μετέχουν της πολιτικής δράσης, τι κόμμα πρέπει να ετοιμαστεί το ταχύτερο δυνατόν για να ανταποκριθεί στις δυσκολίες που το περιμένουν, αν ο λαός, έστω σε ένα μεγάλο μέρος και από τον καναπέ, του αναθέσει την ευθύνη της διακυβέρνησης και της σωτηρίας του τόπου. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ μαντρί; Δεν ξέρω, αλλά μέχρι πριν από την ιδρυτική συνδιάσκεψη έμοιαζε σαν ξέφραγο αμπέλι (χωρίς καταστατικό) και μετά το Συνέδριο, αν δεν μοιάζει με ελεύθερο λιβάδι, σίγουρα δεν είναι πολιτικός μηχανισμός με ενότητα δράσης (δες παράγραφο 6 του άρθρου 5 του καταστατικού!), αποτελεσματικότητα, αξιοκρατία, στοιχεία απαραίτητα για να ανταποκριθεί στο μέγεθος των δυσκολιών.
ΦΤΑΙΕΙ μήπως ότι δεν έχει ακόμα ολοκληρωμένο πρόγραμμα; Ποια αριστερά το διαθέτει, μετά την κατάρρευση και τη δυσφήμηση του υπαρκτού σοσιαλισμού; Ποιο πρόγραμμα έχουν αυτοί που κυβερνούν; Ποια Αριστερά έχει κάνει τις περισσότερες προσπάθειες για να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις παρουσιάζοντας το νέο υπόδειγμα για τον δημοκρατικό σοσιαλισμό του 21ου αιώνα; Η απάντηση είναι: ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να τρέξει ταχύτερα; Ασφαλώς και μπορεί, αρκεί όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν και να κατανοήσουν ότι υπηρετούν τον ελληνικό λαό. Αυτός θα εγκρίνει ό,τι του προτείνουν και αυτός θα ελέγχει την αποτελεσματικότητα και την ορθότητα των προτεινομένων.
Αν ούτε αυτό είναι σαφές, καληνύχτα και καλή τύχη.
dchristou52@gmail.com πηγή..http://www.avgi.gr/