Ένας συνηθισμένος πολίτης Καπώνης Λευτέρης Χθες στο σπίτι μας έγινε ο χαμός... Μόλις γύρισε ο μπαμπάς από τη δουλειά, είπε στη μαμά ότι επιτέλους πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα! Εγώ δεν ξέρω τι είναι το πρωτογενές, το πλεόνασμα, όμως, ξέρω πως είναι τα ρέστα που μου δίνει ο κύριος με την καντίνα στο σχολείο όταν αγοράζω κουλούρι. Τα μάζευα μια βδομάδα και είχα επτά ευρώ. Ρώτησα τον κύριο με την καντίνα και μου είπε ότι πρωτογενές είναι όταν η μαμά δεν μου δίνει να πάρω κουλούρι και μένω νηστική και τα λεφτά τα δίνει σε κάτι ξένους που τα χρωστάμε, γιατί τα δανειστήκαμε και τα φάγανε κάποιοι...Αυτό δεν είναι ωραίο πράγμα, να μένουν τα παιδάκια νηστικά. Η μαμά στην αρχή δεν απάντησε, όμως ο μπαμπάς συνέχισε περήφανος... Όπως είπε η Λαγκάρντ στην Αυστραλία -δεν ξέρω ποια είναι αυτή-, είχαμε να πετύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα από το 1943. Τότε η μαμά άρχισε να του λέει λόγια που, αν τα πω εγώ, θα μου βάλουν πιπέρι στο στόμα. Στη μαμά δεν τολμάει κανείς να βάλει πιπέρι στο στόμα γιατί είναι ΣΥΡΙΖΑ. Και η φίλη της μαμάς, η Λένα, που είναι ΣΥΡΙΖΑ κι αυτή, θέλει πιπέρι
στο στόμα. Μια μέρα την άκουσα να λέει "έμαθαν πως αυτονώμαστε και ήρθαν και οι Γερμανοί"... Η μαμά γέλασε και της είπε: αυτό που λες είναι ρατσιστικό, γιατί τώρα, με την παγκοσμιοποίηση, έχουν το δικαίωμα να σε αυτώνουν όλοι... Πρέπει να είναι πολύ κακό αυτό το πράγμα, γιατί μετά είπαν να προσέχουν πώς μιλάνε όταν είναι μπροστά το παιδί.
Πάντως, όταν η μαμά βρίζει, ο μπαμπάς, που είναι ΠΑΣΟΚ, κάνει τουμπεκί - ούτε κι αυτό ξέρω τι είναι. Το βράδυ, όταν κάθισε ο μπαμπάς για φαγητό στο τραπέζι, δεν υπήρχε τίποτα. Η μαμά κάθισε απέναντί του και τον κοίταζε. Εμένα μου είχε δώσει κρυφά να φάω. Ο μπαμπάς πήρε το σοβαρό του. Τι σημαίνουν όλα αυτά; είπε, κάνοντας την ερώτηση που δικαιούταν να κάνει. Η μαμά τού απάντησε ότι κάνει πρωτογενές πλεόνασμα για να βοηθήσει τη χώρα. Ο μπαμπάς αναρωτήθηκε και "δεν θα φάμε, για να βοηθήσουμε τη χώρα;". Και η μαμά του είπε πως αυτό κάνουν ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι. Και το '43 -του είπε- είχαμε κατοχική κυβέρνηση και εκείνα τα χρόνια πεθάνανε τριακόσιες χιλιάδες Έλληνες από την πείνα. Άσε που βγήκε και μια γενιά κοντοστούπηδες από την ασιτία. Ο μπαμπάς στριφογύρισε στην καρέκλα και μετά γύρισε και με κοίταξε: "Εσύ έφαγες;", με ρώτησε; Όχι, του είπα ψέματα, γιατί δεν μπορώ να πάω κόντρα στη μαμά, αυτή κάνει κουμάντο. Έπειτα, ξέρω και μερικά παιδάκια που έρχονται πεινασμένα στο σχολείο και τους δίνουμε εμείς μισό κουλούρι γιατί οι γονείς τους κάνουν συνέχεια πρωτογενές πλεόνασμα, και δεν μ' αρέσει αυτό το πράγμα, είναι πολύ άσχημο. Μετά, ο μπαμπάς σηκώθηκε σκεφτικός και πήγε να δει τηλεόραση.
Η μαμά, που είναι ΣΥΡΙΖΑ -ούτε αυτό ξέρω τι σημαίνει-, μου έκανε νόημα ότι όλα πάνε καλά. Μετά, ακούστηκε ένας μεγάλος θόρυβος. Ο μπαμπάς είχε σπάσει την τηλεόραση! Και τότε η μαμά είπε: Επιτέλους, ο μπαμπάς σου ελευθερώθηκε, έσπασε τις αλυσίδες. Όλα ωραία στο σπίτι μας! Καληνύχτα!