1
Η απεργία και όσα ξεχνάει η «μια φορά κι έναν καιρό» Αριστερά. Ο Τσίπρας καμωνεται τον προστάτη των φτωχών – όπως έκανε πρόσφατα στο Πέραμα – με δωρεάν γεύματα του Λάτση στα σχολεία, με λίγο δηλαδή από το περίσσευμα της τεράστιας φοροαπαλλαγής της ολιγαρχίας. Την ίδια στιγμή θα εφαρμόζει άγριο νεοφιλελευθερισμό με κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης και των μισθών. . 2
Κώστας Βάρναλης: Για την τέχνη και την πολιτική. Σε καιρούς αποσύνθεσης των κοινωνικών συστημάτων, μόνο η Τέχνη που αγωνίζεται για τη συντριβή τους και για ένα καλύτερο μέλλον ελευθερίας και δικαιοσύνης είναι η αληθινή και η καλή τέχνη. Αυτή μόνο μπορεί να κινήσει την ιστορική αναγκαιότητα προς τα εμπρός. Η άλλη προσπαθεί να την σταματήσει. . 3
Αλέξη ξεκόλλα δεν είσαι ο Αλιέντε. Ο Αλιέντε εθνικοποιούσε τα ορυχεία τη ΙΤΤ, ο Τσίπρας παραδίδει όχι μόνο το δημόσιο πλούτο αλλά ακόμη και τα κλειδιά του ΤΑΙΠΕΔ σε ξένους. Ο Αλιέντε επιχείρησε αναδιανομή εισοδήματος για τους κάτω, ο Τσίπρας συνεχίζει την μνημονιακή πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης που ευνοεί τους από πάνω.. . 4
ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ Ε.Ε.- ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ Η ευρωπαϊκή και η εσωτερική αντίδραση επανασυγκροτεί, εν όψει του ασφαλιστικού, το μαύρο μέτωπο που ορθώθηκε απέναντί μας στη μεγάλη μάχη του δημοψηφίσματος, πέρυσι το καλοκαίρι. Μόνο που αυτή τη φορά, το μαύρο μέτωπο αντιμετωπίζει την κυβέρνηση Τσίπρα όχι ως αντίπαλό της, αλλά ως δικό της πολιορκητικό κριό απέναντι στο λαό. . 5
Κοινοβουλευτικός κρετινισμός. Πρόκειται για μια καλοδουλεμένη, χυδαία τακτική, την οποία όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις και διάφοροι νεοφιλελεύθεροι κύκλοι επιχείρησαν αλλά καμιά δεν τόλμησε σε τέτοιο βαθμό: την ώρα που η ολιγαρχία πλουτίζει, τα μεσαία και κατώτερα στρώματα ωθούνται στη μεταξύ τους σύγκρουση με απολιτικούς όρους, για μη στραφούν εναντίον του συστήματος εξουσίας που τους απομυζά . 6
Ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Ποιος είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού ;. Το ότι οι τράπεζες , πουλήθηκαν «αντί πινακίου φακής» σημαίνει ότι επιλέχτηκε ένα μοντέλο βίαιης και συνολικής ιδιωτικοποίησης τους για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Σε τι όμως εξυπηρετεί ο ακραίος ιδιωτικός χαρακτήρας των τραπεζών τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές και γιατί τον ονομάζουμε ακραίο;; . 7
H Αριστερά δεν εφαρμόζει μνημόνια, δεν εφαρμόζει νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Μπορεί η Αριστερά να υπάρχει, εφαρμόζοντας, έστω και εκβιαζόμενη, τον νεοφιλελευθερισμό; Το ερώτημα αυτό είναι καθοριστικό. Και η απάντηση δε χωρά ναι μεν αλλά. Κατηγορηματικά και απερίφραστα η Αριστερά δεν κάνει ιδιωτικοποιήσεις, δε μειώνει μισθούς και συντάξεις, δεν αφαιρεί την εθνική και λαϊκή κυριαρχία. . 8
Διαφωτιστικά στοιχεία. Ο μισός πλούτος της υφηλίου (το 45,2%) ανήκει στους εκατομμυριούχους, οι οποίοι αποτελούν το 0,7% του παγκόσμιου πληθυσμού. Στη δεύτερη θέση τα εύπορα κοινωνικά στρώματα που αποτελούν το 7,3% του πληθυσμού και κατέχουν περίπου 40% του πλούτου. Οι υπόλοιποι κάτοικοι της υφηλίου, το 92%, κατέχουν μόνο το 15,4% του πλούτου, και από αυτούς, το 71%, κατέχει μόλις 3% του παγκόσμιου πλούτου. . 9
Τώρα όμως φτάσαμε. Αυτός είναι ο πάτος. Το ότι το σύνολο σχεδόν του εκλογικού σώματος εκφράζεται εντός Βουλής από μία και μόνον άποψη: Εσωτερική υποτίμηση, οικονομική εξαθλίωση, εκποίηση φυσικών πόρων και δημόσιας περιουσίας, εκπόρνευση φυσικού, ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και πολιτισμικού κεφαλαίου της Ελλάδας, επιθυμία ανάπτυξης καταστροφικής.