Ο «νόμος των σκλάβων» της μισθωτής εξαθλίωσης
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
«H μόνιμη τάση του κεφαλαίου είναι να υποβιβάσει τους εργάτες ίσαμε το μηδενικό επίπεδο» (Καρλ Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τόμος πρώτος, σελίδα 621, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή).
Η συγκεκριμένη ρήση του Μαρξ, από το εμβληματικό έργο του, «Το Κεφάλαιο» που γράφτηκε το μακρινό 1867, αποτυπώνει ακριβώς το μόνιμο και διαρκή στόχο των κεφαλαιοκρατών να «ξεζουμίζουν» την εργατική δύναμη μέχρι το ακρότατο σημείο.
Από τότε μέχρι σήμερα δεν …άλλαξαν πολλά. Στις 12 Δεκεμβρίου 2018, το Κοινοβούλιο της Ουγγαρίας αποδεικνύοντας ότι η λύσσα τω πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου δεν όχι όρια απέναντι στους εργάτες ενέκρινε ένα νομοθετικό έκτρωμα.
«Νόμος των σκλάβων» χαρακτηρίστηκε από τον εργαζόμενο λαό της Ουγγαρίας! Το νέο αντεργατικό εξάμβλωμα αυξάνει από 250 ώρες σε 400 τις επιτρεπόμενες υπερωρίες ανά έτος, δίνοντας ταυτόχρονα το δικαίωμα στους εργοδότες να τις εξοφλούν ακόμα και τρία χρόνια μετά!!!
Με τον συγκεκριμένο νόμο που η ουγγρική κυβέρνηση προκλητικά χαρακτήρισε «μεταρρύθμιση» του Εργατικού Δικαίου, αυξάνεται εξωφρενικά ο χρόνος εργασίας. Οι εργαζόμενοι θα υποχρεώνονται να δουλεύουν σχεδόν δύο επιπλέον ώρες την ημέρα (φτάνοντας τις 10 ώρες εργασίας) ή αλλιώς μία επιπλέον μέρα τη βδομάδα! Όλον αυτόν τον επιπλέον χρόνο εργασίας θα τον πληρώνονται ως υπερωρίες – με εξευτελιστικά ποσά – και οι εργοδότες …νόμιμα θα μπορούν τις καταβάλουν ακόμα και τρία χρόνια μετά! Μάλιστα οι υπερωριακές αμοιβές θα συμφωνούνται μόνο μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου (άραγε ποιος θα τολμά να διεκδικήσει), ακυρώνοντας τις συλλογικές διαπραγματεύσεις!
Τα συνδικάτα σημειώνουν ότι η νέα αύξηση των ωρών εργασίας θα οδηγήσει πρακτικά μέχρι και σε 800 ώρες υπερωριακής απασχόλησης(!!!), με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον προγραμματισμό της ζωής αλλά και την υγεία των εργαζομένων. «Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να κάνουμε πίσω γιατί αυτός είναι ο πιο αντιεργατικός νόμος στην Ευρώπη. Είναι η στιγμή για τα εργατικά συνδικάτα να αποδείξουν ότι μπορούν να ενωθούν ξεπερνώντας τα διαφορετικά τους συμφέροντα», δήλωσε ο συνδικαλιστής του PDSZ Ζουκς Τάμας.
Το εργατικό κίνημα της Ουγγαρία βγήκε για δύο συνεχόμενες μέρες στους δρόμους. Οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με δυνάμεις της αστυνομίας που έκαναν επίδειξη βίας και αυταρχισμού και «έπνιξαν» με δακρυγόνα τη Βουδαπέστη. Η ακροδεξιά – φασιστική κυβέρνηση Όρμπαν χαρακτήρισε τις κινητοποιήσεις παράνομες…
Η κυβέρνηση Όρμπαν εκφράζοντας απόλυτα τα συμφέροντα του κεφαλαίου και υπηρετώντας με συνέπεια ένα εκμεταλλευτικό σύστημα που στηρίζεται στο βασικό νόμο της ολοένα και μεγαλύτερης μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης προκειμένου να αυξηθεί η κερδοφορία των μονοπωλίων, έσπευσε να βγάλει εκτός αστικής …νομιμότητας τις κινητοποιήσεις. Προκαλώντας μάλιστα τους εργάτες παρουσίασε το νομοσχέδιο ως «ευκαιρία για όποιον θέλει να δουλέψει και να κερδίσει περισσότερα»!!!
Η πραγματικότητα βέβαια είναι εντελώς διαφορετική, αφού σύμφωνα με τις καταγγελίες των εργαζόμενων υπάρχουν ήδη πλήθος περιπτώσεων απλήρωτων υπερωριών στη βιομηχανία και στο εμπόριο, οι οποίες όπως εκτιμούν θα μεγιστοποιηθούν μετά και το εργοδοτικό …προνόμιο να πληρώνονται ακόμα και τρία χρόνια μετά.
Η κυβέρνηση της Ουγγαρία λίγους μήνες μετά – που επίσης η ακροδεξιά κυβέρνησης της Αυστρίας επέβαλε τη θέσπιση 12ωρης ημερήσιας εργασίας ή εξηντάωρης εβδομάδας εργασίας – έρχεται με το δικό της νόμο, να κάνει ακόμα πιο άγριο το σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς.
Η ακροδεξιά κυβέρνησης της Ουγγαρίας προωθώντας τις απαιτήσεις των αφεντικών άνοιξε το δρόμο για την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, εφαρμόζοντας μια πολιτική που έτσι και αλλιώς εκκολάπτεται στο διευθυντήριο των Βρυξελλών για λογαριασμό συνολικά των Ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Πρόκειται για την ίδια πολιτική που στην Ελλάδα μέσω των μνημονίων ισοπέδωσε μισθούς και εργατικά δικαιώματα. Την ίδια πολιτική που στη Γαλλία (τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης) επιβάλλει άγρια λιτότητα, «πάγωμα» και μειώσεις μισθών. Την ίδια πολιτική που έχει οδηγήσει πάνω από 7 εκατομμύρια εργάτες στη Γερμανία (την ατμομηχανή της Ευρώπης) με μηνιαίες αποδοχές κάτω των 400 ευρώ…
Στόχος των καπιταλιστών είναι να ενταθεί η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Η παράταση της εργάσιμης μέρας σημαίνει και αύξηση του ημερήσιου χρόνου απλήρωτης δουλειάς στον εργάτη και άρα μεγιστοποίηση της κερδοφορίας για τα αφεντικά… Μόνιμος στόχος τους είναι ο περιορισμός στην τιμή της εργατικής δύναμης.
«Οι εργάτες σαν αγοραστές εμπορεύματος έχουν σημασία για την αγορά. Η κεφαλαιοκρατική όμως κοινωνία έχει την τάση να περιορίζει στο κατώτατο όριο την τιμή του εμπορεύματός τους – της εργατικής δύναμης – όταν αντικρίζει τους εργάτες σαν πουλητές». (Καρλ Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τόμος δεύτερος, σελίδα 315, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή).
